هر کس به حرفی از کتاب خدای تعالی گوش فرا دهد خدای تعالی برایش یک نیکی نوشته......
خبری از علی بن الحسین (ع) و جعفر بن محمّد (ع) رسیده است که فرمودند: هر کس به حرفی از کتاب خدای تعالی گوش فرا دهد بدون اینکه آنرا بخواند خدای تعالی برایش یک نیکی نوشته یک گناه او را میزداید او را یک درجه بالا میبرد و هر که آنرا با نگاه کردن و بدون صدا بخواند خدای تعالی به هر حرفی یک نیکی برایش نوشته و یک گناه میزداید و یک مرتبه بالایش میبرد هر که یک حرف از ظاهر آن، بیاموزد خدای تعالی ده نیکی برایش مینویسد و ده گناهش را میزداید و ده درجه او را بالا میبرد.
بعد میفرماید: نمیگویم در ازای هر آیه، بلکه میگویم برای هر حرف مثل (با)(یا)و شبیه آن دو از حروف قرآن.
سپس فرمودند هر کس حرفی از آنرا بخواند در حالی که در نمازش نشسته باشد خدای تعالی پنجاه نیکی برای او مینویسد و پنجاه گناه را از او میزداید و پنجاه درجه او را بالا میبرد.
هر که حرفی را در نماز در حالت ایستاده بخواند، پروردگار، برایش یکصد نیکی مینویسد یکصد گناه را از بین میبرد. و یکصد درجه بالایش میبرد و هر که قرآن را ختم کند درخواست او (چه دیر چه زود)، مورد اجابت واقع میشود.
روایت کننده این خبر میگوید: گفتم فدایت گردم ختم همه قرآن مقصود است؟ فرمود: بلی مقصودختم همه قرآن است.
اسحق بن عمّار از ابی عبد اللّه امام جعفر صادق (ع) روایت کرده فدایت گردم من قرآن را در دلم حفظ کرده ام. آنرا در دلم بخوانم ارزشمندتر است یا به قرآن نگاه کنم و از روی آن بخوانم؟
پس به من گفت: هم بخوان هم به نوشته بنگر که آن با ارزشتر است. آیا نمیدانی که نگاه به نوشته قرآن، عبادت است.
